Op de vooravond van haar pelgrimstocht naar Santiago de Compostela bleek ze in verwachting. Twee diepe dromen verstrengelden zich in een onontwarbare draad, het kind van Peter en de pelgrimstocht van haar leven. Kon ze dit geluk van hen samen doorbreken en vertrekken, of moest ze ervan afzien? Hanke maakte de keuze. Ze besloot de reis van haar leven te maken, samen met het kind dat in haar groeide.

Ze pakte de meest noodzakelijke kleding en toiletspullen zorgvuldig in haar rugzak, en het boek van Paulo Coelho dat haar tot deze reis had geïnspireerd. Zo zou het lukken. Peter bracht haar de volgende dag naar het vliegveld en ze vloog naar Biarritz, liftte naar Bayonne en nam de trein naar Saint-Jean-Pied-de-Port waar de voettocht van 795 km begon.

De pas over de Pyreneeën was nog maar net open en ze merkte al gauw dat haar lijf protesteerde. Na ruim een week besloot ze te stoppen, voor zichzelf en voor het welzijn van haar kind. Peter haalde haar op en ze reisden samen terug.

Haar diepe verlangen om de reis naar Santiago te maken bleef ook na de geboorte van Kees springlevend. Na twee korte pogingen met kleine Kees en een vriendin, besloot ze in mei 2019 te stoppen met haar werk en haar pelgrimstocht af te maken. Peter zou voor Kees zorgen en vriendin Mascha zou met kleine Kees naar León vliegen voor een weekend samen.

Hier volgt het verslag van haar reis. Voor een deel door haarzelf uitgewerkt ter voorbereiding van een boek, voor een deel door mij – haar vader – overgenomen uit haar aantekeningen. De stijl is dan anders en ik heb niet geprobeerd het verschil te effenen.